Vladajuća koalicija u opštini Šamac predvođena Narodnim pokretom načelnika Đorđa Milićeviča okupila je čak 17 odbornika i toliko porasla da su opozicioni SNSD i Demos ostali usamljeni kao ostrvo. Njima će se pridružiti i odbornik iz Ujedinjene Srpske, koji je nakon kraćih trgovačkih pregovora ostao još kraćih rukava i završio u opoziciji.

Piše: Andrijana Pisarević, višegodišnja novinarka i urednica

Zvanična koalicija dogovorena prije kampanje (Narodni pokret Đorđe Milićević, SDS, HDZ BiH, HDZ 1990 i SP) osvojila je 15 mandata, a podršku će imati i od odbornika SPS-a i DNS-a.

Najviše odbornika, čak sedam, osvojio je upravo Narodni pokret, partije koja je jedina u Srpskoj dobila načelnika bez podrške parlamentarnih stranaka. Zanimljivo je da nijedna partija od 2004. godine nije imala ovoliko odbornika u Šamcu. Slijedi Srpska demokratska stranka sa pet, pa onda hrvatska koalicija sa dva odbornika i jedan iz Socijalističke partije. Njima su se pridružila i dva odbornika DNS-a, čime je broj vladajućih porastao na tih komotnih 17, pa pregovori sa nekim od preostalih osam više ništa ni ne znače. 

Nakon izbora 2016. godine kada je Milićević zasjeo u načelničku fotelju i naslijedio SNSD-ovog Savu Minića, trebalo mu je gotovo četiri mjeseca da formira većinu. Na kraju je jedva skupio 13 odbornika, a još dvojica su mu prišla kasnije. Sastav vladajućih u ovoj opštini tada je činilo pet odobornika NDP-a, partije Dragana Čavića prije nego što je napravio zaokret i pridružio se okupljenima oko SNSD-a, a što je Milićević odbio, zatim pet iz SDS-a, jedan odbornik iz Socijalističke partije, troje iz hrvatske koalicije i jedan samostalni nezavisni.

Iako je, dakle, sad pobjedu odnio novi stari načelnik koji opet ima i skupštinsku većinu, situacija u ovoj opštini se promijenila u smislu omjera snaga i to u korist partija koje su na republičkom nivou opozicione ili bez parlamentarne podrške, dok su ostali zabilježili ozbiljno slabljenje.

Savez nezavisnih socijaldemokrata nastavio je svoj pad, a ovog puta nisu im pomogle ni vreće iz inostranstva, te su sa šest odbornika pali na pet. Prije četiri godine osvojili su 2.138 glasova, što je i tada bilo malo, a sada je za njih glasalo 445 građana manje, pa su izašli sa skorom od 1.693 glasa u opštini koja broji nešto više od 16.000 stanovnika. Takođe, njihov kandidat za načelnika 2016. godine, nejaki Živan Kojić, osvojio je 4.545 glasova, samo 44 glasa manje od Milićevića koji je tada, na mišiće, dobio mandat. Kojić je na ovim izborima skupio samo 313 glasova i to kao osmi po redu kandidat na listi SNSD-a.

Da su ovoj stranci u Šamcu potrebne promjene jasno je i po tome koji njihovi kandidati za odobornike su prošli u Skupštinu. Ne računajući bivšeg načelnika Savu Minića, koji je mandat dobio zahvaljući tome što su se dvojica kandidata sa najviše glasova odrekli svog mandata, redom su to svi mladi ljudi čiji prosjek godine ne prelazi 30. Bez mjesta u skupštini i bez svog petog mandata u istoj, tako je ostao i predsjednik SO za vrijeme vlasti SNSD-a u ovoj opštini, Predrag Marinković.

Na ovim izborima Milićević kao kandidat za načelnika osvojio 6.158 glasova, a njegov protivkandidat iz SNSD-a i, kako se mislilo, ozbiljna prijetnja Vedran Đurđević, samo 2.823 glasa, manje od kolege Kojića za preko 1.700 glasova. Glasači SNSD-a vjerovatno su se prelili prema vladajućoj stranci u opštini, što se vidi iz NDP-ovog skora koji je 2016. godine iznosio 1.699 glasa, da bi sada, četiri godine kasnije, narastao na 2.279.

Da se razumijemo, u ovoj opštini opadanje je nastavio i SDS, pa je sa 1.735 glasova stigao na 1.677, ali niko kao PDP koji se sa siromašnih 259 srozao na bijednih 32. Glasove je izgubio i DNS, sa 1.267 na 745, kao i SP koja je ostala bez 80 glasova i osvojila samo 439 glasova. Ujedinjena Srpska osvojila je 439 glasova, Selakovi socijalisti osvojili su 282 glasa.

Iako će svi kandidati reći da je kampanja bila specifična u uslovima pandemije, ono malo što je pokazano svelo se na međusobne optužbe, jednokratne akcije pomoći, zlopotrebe javnih resursa u svrhu promocije pojedinih kandidata, generalno lošu prezentaciju svih odreda na društvenim mrežama, najblaže rečeno smiješni plakati i sve one dječije bolesti koje su se mogle izbjeći da o bilo čemu imalo mislilo.

Ispod cenzusa ostala je i stranka doktora Mihajla Tovirca, nekadašnjeg kandidata za načelnika opštine Šamac, čija je kandidatura na izborima 2012. godine najvjerovatnije uzela ključne glasove kandidatu SDS-a Mirku Lukiću i donijela pobjedu Savi Miniću. Ova stranka je u SO Šamac bila pristuna od 2008. godine.